| Start | Informacje | Spis treści | Słownik | Przydatne adresy |
| 3.3 Triploidy |
W warunkach in vitro prowadzi się czasem hodowle zalążni w celu poznania mechanizmów rozwoju owocu. W ten sposób otrzymano na przykład dojrzałe, normalnie wybarwione (choć zapewne drobne) owoce pomidora. Wystarczająca do tego okazała się stosunkowo prosta pożywka White'a. Podobnie, hodowle izolowanych zalążków (z zapylonych kwiatów) mogą być wykorzystane do badania rozwoju nasion. Hodowle zarodków (dojrzałych, pochodzących z krzyżowań zgodnych) mogą być wykorzystane do badania uwarunkowań ich spoczynku. U gatunków, których nasiona długo pozostają w spoczynku, na przykład u kosaćca, doświadczenia takie mogą służyć także całkiem praktycznemu celowi pobudzenia wzrostu zarodków. Dojrzałe zarodki dają się hodować na stosunkowo prostych pożywkach zawierających sole mineralne i węglowodany, niedojrzałe mają większe wymagania pokarmowe, czasami poza witaminami, aminokwasami i regulatorami wzrostu stosowane są wyciągi z bielma (często mleczko kokosowe, będące płynnym bielmem) albo konieczne jest wykładanie na pożywkę nie dokładnie wyizolowanego zarodka, ale zarodka wraz z bielmem. Stadia sercowate zarodków hodowane są na pożywce zawierającej stosunkowo dużo cukru, co zapobiega ich przedwczesnemu wzrostowi. Z zarodków globularnych praktycznie nie daje się zregenerować roślin, jakkolwiek można z nich otrzymać kalus.
Bardzo interesujące są badania wymagań pokarmowych zarodków u roślin pasożytniczych oraz nawiązujących mykoryzę (to ostatnie zwłaszcza u storczyków). U storczyków zdołano dzięki odpowiednio dobranym pożywkom zapewnić rozwój i kiełkowanie zarodków, bez udziału występującego w warunkach naturalnych partnera symbiotycznego.
| 3.5 Terminologia dotycząca stopnia ploidalności komórek - przypomnienia i uzupełnienia |