Pałac Eulenburgów

Galiny

Zespół pałacowy usytuowany na wzniesieniu, wokół którego rozciąga się park o kompozycji krajobrazowej, z malowniczym układem, w który wpisana jest rzeka ze spiętrzeniami wody. Pierwszy dwór miał charakter obronny. Usytuowano go na wzgórzu w zakolu rzeki, otoczono rzeką i fosą z mostem zwodzonym. Budowę głównego pałacu ukończono w 1589 r. Była to budowla późnogotycka, o ścianach dekorowanych sgrafittem. Obecny pałac powstał w wyniku przebudowy dworu z 1589 r., która miała miejsce w XVIII w. Jest to budowla założona na rzucie prostokąta, dwukondygnacyjna, gdzie pierwsza kondygnacja to reprezentacyjne piano nobile, przykryta dachem naczółkowym z lukarnami powiekowymi na osi. Na początku XX w. przekształcono cały zespół zabudowań pałacowych w duchu neobaroku – ten kształt budowli przetrwał do czasów obecnych.
W pomieszczeniach na parterze zachowały się sklepienia sieciowe, w sieni – reprezentacyjne, dwubiegowe rzeźbione schody z połowy XVIII w., późnorenesansowy kominek w salonie od ogrodu, oryginalne renesansowe drzwi z okuciami, piece i kominki z różnych epok, a także szafa wnękowa z XVII w., z drzwiami pokrytymi barwnymi malowidłami z końca XVIII w.

Źródła:
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn, 1999.