Pałac Dönhoffów

Drogosze

Piękne założenie krajobrazowe – pałac usytuowany centralnie, z długą aleją dojazdową i owalnym podjazdem na osi fasady. Od południa i zachodu pałac okolony jest rozległym parkiem krajobrazowym (z częścią jeszcze barokowego ogrodu) przechodzącym w naturalny las. Niegdyś pałacowe ogrody ozdabiała liczna architektura parkowa i galerie posągów. W parku zachował się do dziś piękny starodrzew – podziwiać w nim można pomnikowe dęby, lipy, modrzewie i kasztanowce.
Barokowy pałac wzniesiono w l. 1710-1714. Autorem projektu był najprawdopodobniej John von Collas. Powstała dwukondygnacyjna budowla, przykryta dachem mansardowym, z czterokolumnowym portykiem od frontu w porządku jońskim i trójosiowym ryzalitem na osi elewacji ogrodowej.
Wystrój wnętrz pochodzi głównie z lat 20. i 30. XVIII w., upiększano je jednak i przekształcano także w czasach późniejszych. W prawym skrzydle urządzono m.in. teatr i apartamenty gościnne, w lewym – pałacową kaplicę i ogród zimowy. Wnętrza budynku zdobią zachowane do dziś piękne sztukaterie, polichromie, kominki i piece.
Od XVIII w. majątkiem zarządzała żeńska linia rodziny Dönhoff, m.in. parająca się twórczością literacką hrabina Angelika. Około 1840 r. rozbudowała ona i unowocześniła folwark, wznosząc między innymi piękne neogotyckie murowane stodoły o dachach krążynowych, z których jedna zachowała się do dziś.

Źródła:
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn, 1999.