Zamek krzyżacki prokuratorski

Barciany

Pierwsza wzmianka o warowni barciańskiej pochodzi z 1325 r. Pod koniec XIV w. wielki mistrz Winrych von Kniprode podjął decyzję o wydzieleniu nowego komturstwa. Zamek został sytuowany na niewielkim wzniesieniu otoczonym bagnami Liwny. Budowę rozpoczęto w r. 1380. Otaczały go fortyfikacje zewnętrzne oraz fosa. Za fosą od strony wschodniej znajdowało się przedzamcze gospodarcze. Do r. 1400 wzniesiono mury na planie prostokąta o wymiarach 55 x 58 m oraz skrzydło wschodnie z bramą wjazdową. Następnie dobudowano trzykondygnacyjne skrzydło północne. Na początku XV w. w narożniku północno-wschodnim dostawiono niską okrągłą basztę. Po sekularyzacji zakonu zamek był siedzibą zarządcy miejscowego majątku. W tym okresie wybudowano spichlerz przy murze zachodnim.
Od XIX w. zamek pozostawał w rękach prywatnych aż do 1945 r. Po wojnie stanowił siedzibę miejscowego PGR-u. Mieściły się tu biura oraz magazyny. Obecnie został kupiony przez prywatnego inwestora i jest w remoncie, który ma go przystosować do funkcji hotelowych. Zamek w Barcianach do naszych czasów zachował się w dobrym stanie i jako pozbawiony wyniosłych wież stanowi przykład zmian w krzyżackiej architekturze militarnej.
Istnieje legenda o studni straceń na zamku w Barcianach. Niedawno odkryto w podstawie nigdy nieukończonej wieży przy południowym narożu skrzydła bramnego czworokątną, sklepioną kolebkowo celę, dostępną tylko przez otwór w suficie – to właśnie mogła być studnia straceń.

Źródła:
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Zamki państwa krzyżackiego w dawnych Prusach, Olsztyn, 2006.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Zamek_w_Barcianach