Dworzec kolejowy

Budwity

Drewniany budynek dworca kolejowego wybudowany został około 1893 r. w ówczesnym Prökelwitz (obecnie Prakwice, w powiecie Sztum) należącym do Ryszarda Wilhelma von Dohna. W Prökelwitz znajdowała się rodowa letnia rezydencja Dohnów, do której gospodarz zapraszał cesarza Wilhelma II-go, który jako zapalony myśliwy w latach 1884-1906 często i chętnie przyjeżdżał na Pomorze na polowania. Wilhelm II do Prakwic przyjeżdżał koleją, dlatego wybudowano niewielki drewniany dworzec kolejowy - tzw. „cesarski pawilon powitalny" („Kaiser Empfangspavillon”), by go odpowiednio dostojnie witać. A ponieważ cesarz był miłośnikiem stylu staronorweskiego w architekturze, budynek dworca przyozdobiono detalami nawiązującym do sztuki ludowej Norwegii – zakończenia desek stylizowane smoczymi głowami i trójzębami (w Polsce taką ornamentykę nawiązującą do kultury Wikingów odnaleźć można jeszcze w kościółku Wang przeniesionym z Norwegii do Karkonoszy).
Po upadku monarchii, dworzec został rozebrany i przeniesiony do Budwit, gdzie częściowo przebudowany, od 1921 r. służył jako dworzec przy trasie Małdyty - Malbork. W 1999 r. dworzec zamknięto i do dzisiaj stoi opuszczony.

Źródła:
http://kworobiec.gazetaolsztynska.wm.pl/?arch=200804