|
W Galerii Stary Ratusz WBP odbył się wernisaż wystawy pt.: „Horyzonty” – Adama Cieślaka i Anny Grochowskiej
Horyzonty
Natura jest dla nas wspólną inspiracją. Ale każdy przekuł tę inspirację we własny temat.
Adama interesuje analiza przypadku, potęga konstrukcji i biologiczność.
Ania inspiruje się krajobrazem tym, co widziane z dystansu.
Mimo że każdy z nas szuka formy, kształtu czy barwnych zestawień, to jednak korzystamy z różnych mediów.
Ta wystawa to spotkanie się naszej twórczości.
Horyzont łączy niebo i ziemię. Rzeźby Adama symbolizują ziemię, obrazy Ani – niebo, jako że malowane były z perspektywy lotu samolotu.
Horyzont jest nieodzownym elementem krajobrazu, należy jednak pamiętać, że jest on „pozorną” linią styku nieba i ziemi.
Adam Cieślak
artysta rzeźbiarz, absolwent rzeźby na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Dyplom uzyskał w 2007 r. Studiował w pracowni prof. Macieja Szańkowskiego i dr. hab. Krzysztofa Mazura.
Nauczyciel w Państwowym Liceum Plastycznym w Olsztynie.
Prowadzi warsztaty rzeźbiarskie i rysunkowe oraz wiele innych działań edukacyjno-artystycznych.
Należy do Warmińsko-Mazurskiego Stowarzyszenia „Areszt Sztuki” i do Stowarzyszenia „Sztuka i Środowisko”. Na co dzień mieszka i tworzy w podolsztyńskiej wsi Ruś.
Stypendysta Prezydenta Olsztyna w 2015 r.
Zajmuję się zarówno rzeźbą figuratywną, jak i konceptualną.
W swoich działaniach poszukuję przestrzennego oraz społecznego kontekstu formy.
Obecnie koncentruję się na zagadnieniach kompozycyjnych wynikających z analizy materiału, obserwacji przyrody i architektury oraz psychologii widzenia.
Wśród moich realizacji można znaleźć również instalacje site-specific, przykłady rzeźby plenerowej, rzeźb sakralnych, akty i portrety oraz przedmioty sztuki użytkowej.
Anna Grochowska
absolwentka Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Olsztynie (specjalizacja: ceramika).
Ukończyła studia na kierunku Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych na UWM
(specjalizacje: grafika warsztatowa w pracowni dr Małgorzaty Chomicz i malarstwo w pracowni prof. Stanisława Andrzejewskiego).
Ukończyła również studia inżynierskie z architektury krajobrazu i podyplomowe z oligofrenopedagogiki.
Stypendystka Prezydenta Olsztyna w 2003 r.
Wyróżniona w Ogólnopolskim Konkursie Ceramicznym „Ceramiony” – Elbląg 1999 r. Laureatka konkursu na „Zagospodarowanie wybranej przestrzeni publicznej w obrębie Starego Miasta w Ornecie” – 2005 r.
Przedstawione obrazy są częścią większego cyklu pt. „Z lotu samolotu”. Inspiracją do namalowania pierwszych obrazów z cyklu była natura, z którą stykałam się podczas moich licznych podróży. Wtedy zawsze znajdowałam się blisko natury, chłonąc krajobrazy jakże inne niż te, do których przywykłam, obcując z przyrodą taką, jakiej nie znałam. Po każdej wyprawie zapamiętane widoki kiełkowały we mnie w postaci następnego obrazu.
Kolejne prace z tego cyklu pokazane w ujęciu z góry powstały na skutek podziwu, jaki wywołał u mnie widok z okienka samolotu, gdy latałam nad Europą, a innym razem Azją czy Afryką. Płaszczyzna Ziemi zagospodarowana ludzką ręką, w pięknych gamach barwnych, tworząca abstrakcyjne kompozycje i formy, które na skutek wysokości zatracają zbędne szczegóły. W ten sposób dochodzi do pozostawienia tylko tego co najważniejsze...
W obrazach z cyklu „Z lotu samolotu” przetworzyłam widziane krajobrazy w abstrakcyjne układy płaszczyzn. Reszta to czysty realizm – realizm moich odczuć.
|
|
