Wszystko zaczęło się w sierpniu 2008 roku. Wtedy to właśnie dowiedzieliśmy się o możliwości aplikowania do Regionalnego Konkursu Grantowego Równać Szanse 2008, finansowanego przez Polsko–Amerykańską Fundację Wolności i Polską Fundację Dzieci i Młodzieży. Pomysł udziału w projekcie miękkim chodził nam po głowie już od dłuższego czasu, zawsze jednak brakowało czasu i odwagi do „postawienia kropki nad i” i złożenia wniosku. Postanowiliśmy – składamy wniosek pod nazwą „Zaczarowaną dorożką w świat mazurskiej przyrody”! W grupie pracującej nad projektem znaleźli się: Pani Dyrektor Biblioteki – Elżbieta Dziubińska, Pracownik Działu Gromadzenia – Aleksandra Stanowska, oraz Kierownik Czytelni Dla Dorosłych – Przemysław Czechowski. Do współpracy przy projekcie zaprosiliśmy Zespół Szkół Licealnych w Morągu, nauczycielem odpowiedzialnym za grupę młodzieży została Pani Maria Górska.
Pierwszy raz w historii morąskiej biblioteki odważyliśmy się na realizację projektu miękkiego, czyli opartego na rozwoju kompetencji i umiejętności, a do tego było to pierwsze zadanie polegające na długotrwałej, stałej pracy z grupą młodzieży. Nasz całkowity budżet sięgał kwoty 8000 zł, z czego 5900 zł otrzymaliśmy od Fundacji, a 1000 zł od naszego strategicznego sponsora – firmy SKOK Piast. Co chcieliśmy osiągnąć? Zgodnie z założeniami Programu Równać Szanse chcieliśmy nauczyć młodych samodzielnego zdobywania wsparcia społecznego, oraz współpracy w grupie. Chodziło o to, aby młodzież umiała samodzielnie rozpocząć współpracę z różnego rodzaju instytucjami (szkołą, biblioteką, domem kultury, muzeum, urzędami itd.). Cały pomysł opierał się na jak największej samodzielności młodzieży w trakcie trwania projektu. Osią projektu został teatr i twórczość K. I. Gałczyńskiego – patrona Miejskiej Biblioteki Publicznej w Morągu.
W ramach projektu zrealizowaliśmy, razem z 14-osobową grupą młodzieży, różne działania, każde z nich było głośno dyskutowane z grupą i ulegało wielu modyfikacjom w trakcie życia projektu. Pierwsze spotkanie miało na celu zapoznanie się wszystkich i zaproponowanie młodym planu pracy (który zmieniany był wielokrotnie), grupa jeszcze trochę zdezorientowana i speszona z zainteresowaniem słuchała informacji o projekcie. Kolejne spotkania wyglądały jednak zupełnie inaczej. Młodzi raz w tygodniu pracowali wspólnie z nauczycielką nad spektaklem, który miał być finałem projektu. W lutym odbyły się całodniowe warsztaty ze studentem reżyserii – Wojciechem Pitalą, następnie pojechaliśmy razem do Teatru Wybrzeże w Gdańsku na „Normalne szaleństwa”, cały czas oczywiście spotykając się na próbach.
Praca trwała od stycznia do końca kwietnia 2009 roku. Finałem projektu był spektakl teatralny oparty na twórczości Gałczyńskiego. W związku z utrudnieniami, jakie niesie ze sobą generalny remont Czytelni MBP, wspólnie z młodzieżą poprosiliśmy o gościnę Muzeum im. Herdera w Morągu, które zamieniło się na jeden dzień w teatr. Młodzież z projektu przedstawiła efekt swojej pracy ponad 200 osobom. Ostatnie chwile przed premierą były dość nerwowe... Poprawki scenografii, próby instrumentów i powtarzane w głowie teksty. Trema tym większa, że na widowni przedstawiciele władz miasta, rodzice, władze szkoły oraz koleżanki i koledzy ze szkoły. Młodzi ubrani elegancko i odświętnie robili na wszystkich świetne wrażenie.
W sumie przedstawienie prezentowane było trzy razy, obejrzało je około dwustu osób. Po każdym spektaklu na parterze muzeum, w sali pełnej starych obrazów i map, młodzi aktorzy mieli możliwość porozmawiania ze swoimi gośćmi, wymiany uwag i doświadczeń. Poczęstunek sprzyjał miłym rozmowom i dyskusjom z widzami. Każdy z młodych otrzymał z rąk Pani Dyrektor biblioteki pamiątkowe zdjęcie oraz podziękowanie za udział w projekcie.
W hollu natomiast prezentowana była wystawa zdjęć uczestników projektu. Wszyscy zaproszeni goście mieli możliwość obejrzenia fotografii prezentujących młodzież w trakcie trwania całego projektu. Tego dnia lokalna telewizja postanowiła przekazać pełnię dziennikarskiej władzy w ręce młodzieży. Redaktorki szkolnej gazetki stanęły za kamerą TV Morąg, aby przekazać mieszkańcom miasta informacje o imprezie. Przerwy pomiędzy kolejnymi spektaklami, to oprócz chwili na odpoczynek i dyskusje z gośćmi, czas na rozmowy i wymianę uwag pomiędzy młodymi aktorami i dorosłymi z projektu.
Tak zakończyła się nasza tegoroczna przygoda z Równać Szanse. Była to bardzo ważna i w gruncie rzeczy trudna lekcja. Wiemy jednak, że było warto, gdyż nauczyliśmy się bardzo wiele. Doświadczenia, jakie wynieśliśmy z miesięcy pracy w ramach opisywanego projektu przydadzą się nam w przyszłości, przy realizacji kolejnych projektów miękkich. Poza tym, mieliśmy możliwość zaprezentowania biblioteki jako aktywnego podmiotu na „rynku usług kulturalnych”, promocja projektu była przecież promocją biblioteki.